“اگر درد دارد، آن را انجام نده”: در نظر گرفتن درد و زبان درد در یوگا
یادداشت سردبیر: توصیه‌های زیر برای مربیان و تمرین‌کنندگان یوگا به‌عنوان راهنمای کلی ارائه شده‌اند و جایگزین توصیه‌های شخصی یک متخصص سلامت نیستند. مربیان یوگا باید در چارچوب تخصص خود باقی بمانند، به این معنی که نباید اقدام به تشخیص، درمان یا ارائه مشاوره پزشکی به شاگردان خود کنند.
مربیان یوگا اغلب می‌گویند: «اگر درد دارید، انجامش ندهید.» یا جملات مشابهی که دانش‌آموزان را به پرهیز از حرکات و وضعیت‌هایی که موجب درد می‌شوند، تشویق می‌کند. اجتناب از رنج غیرضروری درسی ارزشمند و مادام‌العمر است؛ اما درحالی‌که درد می‌تواند راهنمای مفیدی باشد، محدودیت‌هایی نیز دارد.
هم مربیان یوگا و هم تمرین‌کنندگان می‌توانند از درک پیچیدگی‌های درد بهره‌مند شوند. اگر مربیان بررسی کنند که درد چگونه در کلاس یوگا بروز می‌یابد و از چه واژه‌هایی برای توصیف آن استفاده می‌کنند، ممکن است در نحوه راهنمایی و نوع تمریناتی که آموزش می‌دهند، تغییراتی ایجاد کنند. همچنین، شاگردانی که دیدگاهی دقیق‌تر نسبت به درد داشته باشند، ممکن است رابطه خود را با تمرین‌هایشان و با سیگنال‌هایی که از بدنشان دریافت می‌کنند، تغییر دهند.
اهمیت آگاهی از درد
مطرح کردن این احتمال که یوگا ممکن است باعث درد شود، خود موضوع مهمی است. دکتر کیرستی سِگارا، مدیر بخش سلامت تلفیقی و ماساژ درمانی دانشگاه نیومکزیکو – تائوس و نویسنده کتاب مایوفاشیال یوگا می‌گوید:
«فکر نمی‌کنم یوگی‌ها همیشه از خطرات درمان از طریق حرکت آگاه باشند، اما واقعیت این است که می‌توانیم هنگام تمرین یوگا دچار آسیب شویم.»
با تشویق شاگردان به توجه به احساساتی مانند درد، مربیان این موضوع را روشن می‌کنند که یوگا، مانند هر فعالیت بدنی دیگری، می‌تواند احتمال آسیب را در بر داشته باشد. چنین آگاهی‌ای از ورود شاگردان به وضعیت‌های خاص بدون تفکر و این فرض که هر حرکتی برای آن‌ها ایمن است، جلوگیری می‌کند.
درد می‌تواند چیزهای زیادی به ما بگوید. شلی پروسکو، فیزیوتراپیست و بنیان‌گذار فیزیو یوگا با بیش از دو دهه تجربه در زمینه دردهای مزمن، توضیح می‌دهد:
«درد یک تجربه با هدف ‘محافظت’ است. اگر ذهن‌آگاه، آگاه و هوشیار باشید، ‘سیستم درد’ یا ‘سیستم هشدار خطر’ به شما اطلاع می‌دهد که در آستانه آسیب هستید.»
علاوه بر این، هشدارهای مربوط به درد در یوگا می‌توانند به شاگردان اجازه دهند که بر تخصص خود در مورد نیازهای بدنشان تکیه کنند. این امر می‌تواند آگاهی از بدن را نه‌تنها در یوگا بلکه در تمام جنبه‌های زندگی افزایش دهد. پروسکو می‌گوید:
«اگر گوش کنیم، بدنمان با ما سخن خواهد گفت.»
محدودیت‌های درد
با این حال، درد همیشه یک معیار بی‌نقص برای قضاوت درباره‌ی وضعیت بدن نیست. درحالی‌که راهنمایی برای پرهیز از درد ممکن است برای کسانی که محدودیت‌های خود را می‌شناسند و سیستم پاسخ‌دهی درد آن‌ها به‌درستی کار می‌کند، مؤثر باشد، سِگارا معتقد است که «درد موضوع پیچیده‌ای است، و گفتن ‘اگر درد دارید، انجامش ندهید’ یک راهکار ساده‌انگارانه است.»
۱. درد تنها یکی از سیگنال‌های مهم بدن است
بیل ریف، فیزیوتراپیست و نویسنده کتاب راز کمردرد: علت واقعی کمردرد در زنان و نحوه درمان آن می‌گوید:
«فکر کردن به درد به‌عنوان تنها نشانه‌ی آسیب یا خطر کافی نیست. احساساتی مانند مورمور شدن، بی‌حسی، لرزش و حالت تهوع نیز می‌توانند نشانه‌های هشداردهنده باشند.»
۲. تمرینات سریع ممکن است منطقه امن بدن را کاهش دهند
پروسکو توضیح می‌دهد:
«در تئوری، اگر حرکت آگاهانه، نسبتاً آرام و کنترل‌شده باشد، فاصله‌ای بین لحظه‌ای که از درد آگاه می‌شوید تا زمانی که آسیب اتفاق می‌افتد، وجود خواهد داشت.»
اما در تمرینات سریع، این فاصله‌ی امن ممکن است از بین برود و باعث شود که بین تجربه درد و وقوع آسیب فاصله‌ای نباشد.
۳. افراد مبتدی ممکن است مرزهای بدن خود را نشناسند
سِگارا می‌گوید:
«شاگردان باید یاد بگیرند که چگونه به بدن خود گوش دهند و در محدودیت‌های خود بمانند تا زمانی که ساختار بدنشان اجازه پیشروی را بدهد. این چیزی نیست که در فرهنگ ما آموزش داده شود، بلکه باید آموخته شود.»
برخی از تازه‌کاران ممکن است احساس کشیدگی در بدن را با درد اشتباه بگیرند و زودتر از موعد از یک حرکت صرف‌نظر کنند، درحالی‌که برخی دیگر ممکن است آستانه درد بالایی داشته باشند و متوجه هشدارهای بدن خود نشوند.
۴. گاهی درد بلافاصله ظاهر نمی‌شود
ریف اشاره می‌کند که:
«برخی شاگردان هنگام آسیب‌دیدگی، بلافاصله درد را حس نمی‌کنند. ممکن است یک یا دو روز بعد متوجه شوند که دچار آسیب شده‌اند.»
۵. درد اولویت‌بندی می‌شود
پروسکو می‌گوید:
«گاهی ممکن است درد را تجربه نکنیم، زیرا سیستم عصبی ما تصمیم می‌گیرد که چیز دیگری در آن لحظه مهم‌تر است. برای مثال، یک ورزشکار المپیکی که بر برد تمرکز دارد، ممکن است در لحظه‌ی آسیب‌دیدگی متوجه درد نشود.»
۶. برخی افراد همیشه درد دارند
حدود ۲۰ درصد از بزرگسالان دارای درد مزمن هستند. این بدان معناست که برای برخی افراد، درد همیشه وجود دارد و نمی‌تواند تنها معیار تصمیم‌گیری در مورد انجام یک حرکت باشد.
ریف پیشنهاد می‌کند که مربیان یوگا همیشه با دانش‌آموزانی که دچار درد مزمن هستند درباره‌ی توصیه‌های پزشکان آن‌ها صحبت کنند و تمرینات ملایم و ذهن‌آگاهانه‌ای مانند یوگای ترمیمی را برای آن‌ها پیشنهاد دهند.
جمع‌بندی: جایگزینی زبان و نگرش در مورد درد در یوگا
به‌جای گفتن ساده‌ی «اگر درد دارید، انجامش ندهید»، می‌توان به رویکردهای زیر توجه کرد:
- توجه مداوم به تجربه‌های درونی بدن
- شناخت سایر نشانه‌های هشداردهنده‌ی بدن مانند مورمور شدن و بی‌حسی
- انجام تمرین‌ها با سرعتی که به فرد امکان دریافت سیگنال‌های بدن را بدهد
- تشویق شاگردان به تغییر تمرکز از رسیدن به حالت ایده‌آل به توجه به احساسات بدن
- ارائه تغییرات و اصلاحات در حرکات به شیوه‌ای غیر قضاوتی
در نهایت، مربیان یوگا باید زبانی بیابند که بدون ایجاد ترس، شاگردان را به خودآگاهی بیشتر تشویق کند. تغییر جملاتی مانند «اگر نمی‌توانید حرکت کامل را انجام دهید، این نسخه‌ی ساده‌تر است» به «در این حرکت، شما می‌توانید این گزینه، این گزینه یا این گزینه را انتخاب کنید» می‌تواند تأثیر بسزایی در ایجاد فضای پذیرنده‌تر و آگاهانه‌تر در کلاس‌های یوگا داشته باشد.
دیدگاهتان را بنویسید